Gün Hasreti
Parça parça bulutların kucağında ufuklar. Akşamın gülşeni, göğü kıpkırmızı sarıyor. Üzerinde bir semazen gibi uçuyor kuşlar, Kanatlarının raksı semenderleri kıskandırıyor. Dingin göl sularını dalgalandıran rüzgarlar, Ayçiçeklerinin gövdesini ılıkça yalıyor. Nuh'un gemisini sırtında taşıyan yağmurlar, Ökse otları yüzüne nazlı nazlı damlıyor. Gün, peçesine bürüyor alevden zülüflerini; Yıldızlarını saçıyor yorganına kısmetin. Hep simsiyah boyuyor yeryüzünün yeşilini; Sevdalısı geceye güzel görünmek için. Asırlardır beklemekte zamanın eşiğinde Hülyasındaki sevgiliye ant içtiği gibi. Güller eşlik ediyor rabıtasına seherde. Döndürüyor çarkı, gün'ün tükenmeyen hasreti.
